Ουράνη, Ελένη

(Αθήνα 1896 – 1971). Είναι γνωστή στα γράμματα με το ψευδώνυμο Άλκης θρύλος. Ελληνίδα κριτικός της λογοτεχνίας και του θεάτρου. Κόρη του πλουσιότατου Αθηναίου πολιτικού και οικονομολόγου Μιλτιάδη Νεγρεπόντη και σύζυγος του ποιητή Κώστα Ουράνη, καλλιέργησε από νωρίς την κλίση της στα γράμματα και ιδιαίτερα στην κριτική σκέψη. Το 1969 έγινε πρόσεδρο μέλος της Ακαδημίας. Επίσημα παρουσιάστηκε το 1914 με μια μελέτη της για την Τρισεύγενη του Παλαμά. Ακολούθησε μια περίοδος, όπου η Ο. θέλησε να δοκιμαστεί στη θεατρική συγγραφή. Γρήγορα όμως στράφηκε οριστικά στο αισθητικό δοκίμιο και στην κριτική, ως συνεργάτιδα πολλών εφημερίδων και περιοδικών. Κατά καιρούς τύπωνε και αυτοτελώς εργασίες, όπως οι Στοχασμοί για το δημοτικό τραγούδι και άλλοι στοχασμοί (1928), που διακρίνονται για την πρωτοτυπία και τον ρεαλισμό των απόψεων της. Από το 1961 και έπειτα άρχισε να εκδίδει τα άπαντά της σε μια σειρά που δεν ολοκληρώθηκε (Συζητήσεις με τον εαυτό μου, Μορφές και θέματα του θεάτρου A’ - B’, Μορφές της ελληνικής πεζογραφίας A’ - B’ κλπ.). Ως κριτικός διακρίνεται για την καλλιέργεια (κυρίως γαλλικής προέλευσης) και την ειλικρίνεια της, αλλά και για έναν έντονο υποκειμενισμό, εκτρεφόμενο από τις στιγμιαίες συγκινήσεις και τις συναισθηματικές καταστάσεις της. Με τη διαθήκη της άφησε μεγάλο μέρος της περιουσίας της στην Ακαδημία για να συσταθεί Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη, με σκοπό την ενίσχυση της λογοτεχνίας. Η Ελένη Ουράνη, γνωστή κυρίως με το ψευδώνυμο Άλκης θρύλος, διακρίθηκε στην κριτική για την καλλιέργεια και την ειλικρίνειά της.